Ik geef het toe. Ik ben verslaafd. Kan geen dag zonder. Moet het hebben. Het houdt me in zijn greep. Maar ik ben cold turkey gegaan. Voor een week maar…. Gelukkig (voor ons beiden).
In mijn drukke leven breng ik flink wat uren door op het internet. Blogs schrijven, sociale media onderhouden, websites draaiende houden. E-mail, E-coaching. Je kunt het zo gek niet noemen, of ik maak er wel gebruik van; het internet is mijn leven. Het biedt me het platform om contact te leggen en te onderhouden met jou en duizenden lezers, volgers, vrienden en familieleden over de hele wereld. Ik ben wat dat betreft, maar wat blij dat ik in deze tijd leef.
Toch is het soms goed om ‘ns even de stekker eruit te trekken; te ontpluggen. En dat is precies wat ik gedaan heb tijdens mijn vakantie.
Beeldt je in: een prachtig eiland, omringd door kraakhelder water. Een huis dat ver genoeg buiten het toeristische gedeelte ligt, zodat niemand op je privéstrand en –baai komt en je dus alles voor jezelf hebt. De karakteristieke palmbomen die voor de verkoeling zorgen. En elke dag een aangename temperatuur van minimaal 30°. En… geen TV, radio, telefoon of internet.
Voor een doorgewinterde en actieve ondernemer die veel tijd doorbrengt op het internet, had ik verwacht de eerste dagen wat afkickverschijnselen te hebben. Bevende handen, op zoek naar ook maar een streepje WiFi-signaal en desnoods zelfs de toetsen van mijn meegebrachte laptop maar een paar keer per dag onder mijn vingertoppen voelen om toch het idee te hebben dat ik niet disconnected was. Maar het viel me alles mee.
De rust in mijn hoofd, het kunnen loslaten van onbeantwoorde e-mails, telefoontjes die nog te wachten stonden, administratie, papieren die ondertekend moesten worden, en bovenal kunnen toegeven aan ontspanning en weer in balans komen met mijn lichaam en geest.
Ik geloof zeker dat wanneer je van je passie je werk kunt maken, je nooit meer hoeft te werken. Toch betekent dat niet dat je daardoor nooit meer de tijd voor je zelf zou moeten nemen, om je batterij weer op te laden.
Zoals een laptop, tablet of mobiele telefoon moet je zelf ook zo nu en dan de batterij weer opladen om met vernieuwde energie weer door te kunnen gaan. De contradictie in deze analogie echter is, dat je bij een computer juist de stekker er in moet steken, en bij jezelf doe je er goed aan om af en toe even de stekker eruit te trekken. Running on solar energy, denk ik dan maar.
Wij Nederlanders zijn het land met het meeste internet en ik kan me voorstellen dat waar we ook naartoe gaan, de dongels, hubs en WiFi hotspots rijkelijk gebruikt worden. Of je nu op vakantie gaat of thuisblijft. En daarmee ontneem je jezelf de kans om weer even te ervaren hoe het is om te connecten met jezelf, de natuur en de wereld om je heen.
Mijn vakantie was niet van lange duur, maar ik heb wel ervaren hoe heerlijk het voelt om mezelf over te geven aan de fysieke wereld en alle daarin aanwezige geneugten , zoals zonnen, zwemmen, wandelen, massage, barbecueën, of met mensen een diepgaand gesprek aangaan.
Ik denk dat een unplugged leven niet voor altijd mogelijk is, en dat hoeft ook niet. Toch, om soms even de stekker eruit te halen, de tijd voor jezelf te nemen en de rest van de wereld z’n gang laten gaan zonder dat je daarover geïnformeerd moet worden of anderen over informeert met Tweets, status updates of Instagram foto’s, en je eigen batterij weer op te laden in de meest natuurlijke vorm die er is – kan een enorme verademing zijn.
De zomer is begonnen. En wellicht ga je zelf ook op vakantie. Durf jij de stekker eruit te trekken?
Op jouw succes,
Robert
